چگونه کارفرمایان می توانند افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی را در سال 2025 مدیریت کنند؟

گروه تجاری در سلامت، یک سازمان حمایت از کارفرمایان، انتظار دارد که هزینه های مراقبت های بهداشتی در سال 2025 7.8 درصد افزایش یابد که بالاترین میزان افزایش در بیش از یک دهه است.

شرکت مشاوره مرسر انتظار دارد که کل هزینه های مزایای سلامتی به ازای هر کارمند در سال 2025 5.8 درصد افزایش یابد، حتی پس از اقدامات برنامه ریزی شده کاهش هزینه.

در همین حال، مشاوره WTW انتظار دارد هزینه های پزشکی جهانی در سال 2025 10.4 درصد رشد کند.

تعداد هر چه که باشد، یک چیز واضح است: افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی چالش بزرگی است که کارفرمایان باید با آن مقابله کنند. به گفته کارشناسان، در مواجهه با این فشارهای هزینه، کارفرمایان در تلاش هستند تا شرکای فروشنده خود را پاسخگو نگه دارند و در حال ارزیابی طرح سلامت و شرکای مدیر مزایای داروخانه خود هستند. آنها به دنبال انجام RFP های بیشتر، سرمایه گذاری در رفاه و دسترسی به اطلاعات ادعاهای پزشکی از برنامه های بهداشتی خود هستند. آنها این استراتژی ها را امتحان می کنند زیرا کارفرمایان به طور فزاینده ای احساس می کنند توسط بیمه گذاران و PBM های خود که معتقدند همیشه به دنبال نیازهای خود نیستند، به حاشیه رانده شده اند.

«چیزهای زیادی وجود دارد که (می سازد) شریل لارسون، رئیس و مدیر عامل گروه کسب و کار Midwest در سلامت، در مصاحبه ای گفت: «کارفرمایان می گویند، “چیزی باید ارائه شود.”

در حالی که آنها می توانند اقداماتی انجام دهند، در نهایت، کارفرمایان نمی توانند قیمت های مراقبت های بهداشتی را خودشان تعیین کنند. تغییرات سیاستی در سطوح ایالتی و فدرال مورد نیاز است.

چه چیزی به هزینه های بالا کمک می کند؟

چندین چیز وجود دارد که به افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی کمک می کند، اما یکی از بزرگترین عوامل هزینه های داروخانه است. به گفته گروه تجاری سلامت، هزینه های داروخانه بیش از یک چهارم هزینه های مراقبت های بهداشتی را در سال 2023 تشکیل می دهد. الن کلسی، رئیس و رئیس جمهور گفت: افزایش هزینه های دارو عمدتاً ناشی از داروهای تخصصی گران قیمت، درمان های سلولی و ژنتیکی و GLP-1 است. مدیر عامل گروه بازرگانی سلامت. سازمان.

این توسط یک نظرسنجی انجام شده توسط اتحاد ملی خریداران مراقبت های بهداشتی، یک سازمان حمایت از کارفرمایان و خریداران، پشتیبانی می شود. تقریباً 99 درصد از پاسخ دهندگان قیمت دارو را به عنوان تهدیدی بزرگ برای مقرون به صرفه بودن فهرست کردند. پس از قیمت دارو، 84 درصد از پاسخ دهندگان ادعاهای گران قیمت و 79 درصد قیمت های بیمارستان را ذکر کردند. ادعای پرهزینه به طور کلی ادعایی از یک فرد است که حداقل 250000 دلار ارزش دارد و می تواند ناشی از چندین شرایط مختلف مانند سرطان یا مراقبت از نوزاد باشد. به گزارش گروه کسب و کار سلامت، شرایط پرهزینه ای مانند سرطان، بیماری های قلبی عروقی و بیماری های اسکلتی عضلانی افزایش یافته است. که کارفرمایان باید پوشش دهند.

شان گریمینگر، رئیس و مدیر عامل اتحادیه ملی اتحادیه خریداران مراقبت های بهداشتی، گفت: «مشکل اساسی بازارهای مخدوش و شکسته است. برای بیمارستان‌ها و شرکت‌های بیمه، تا حد زیادی به دلیل ادغام‌ها و شیوه‌های ضدرقابتی، برای PBM‌ها، ادغام عمودی و شیوه‌های مبهم است، و برای تولیدکنندگان دارو، بازی‌های ثبت اختراع تا زمانی که این مشکلات حل نشود، باقی خواهند ماند قیمت ها هر سال ادامه خواهد داشت.

به گفته رجینا اهرک، مدیر ارشد و رئیس بخش سلامت، عدالت و رفاه آمریکای شمالی در WTW، نه تنها مدعیان هزینه های بالا بیشتر هستند، بلکه اکنون افراد بیشتری نیز از مزایای سلامتی آنها استفاده می کنند.

ارکه در مصاحبه ای گفت: «ما معمولاً می بینیم که 20 تا 30 درصد از کارفرمایان اصلاً از این طرح استفاده نمی کنند.

در حالی که همه کارفرمایان با افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی روبرو هستند، کارفرمایان کوچک و کارکنان آنها به شدت آسیب می بینند. گزارش اخیر صندوق مشترک المنافع نشان داد که در سال 2023، کارمندان مشاغل کوچک به طور متوسط ​​سالانه 7529 دلار حق بیمه خانواده پرداخت می کنند که 733 دلار بیشتر از کارکنان شرکت های بزرگ است و همچنین با بیش از 1500 دلار فرانشیز بیشتر مواجه می شوند. این روند احتمالا ادامه خواهد داشت.

سارا کالینز، محقق ارشد و معاون رئیس‌جمهور در زمینه پوشش مراقبت‌های بهداشتی، دسترسی و سلامت می‌گوید: «اگر چیزی باشد، این است که شرکت‌های کوچک اهرم کمتری نسبت به شرکت‌های بزرگ‌تر دارند. عملکرد سیستم در صندوق مشترک المنافع اشاره کرد که از آنجایی که مشاغل کوچک کارکنان کمتری تحت پوشش طرح خود دارند، قدرت چانه زنی که شرکت های بزرگتر در مذاکرات قیمت با شرکت های بیمه دارند را ندارند.

کارفرمایان برای مدیریت هزینه ها در سال 2025 چه کاری می توانند انجام دهند؟

به منظور مدیریت این هزینه‌های بالای مراقبت‌های بهداشتی، کارفرمایان به طور فزاینده‌ای شروع به پاسخگویی شرکای فروشنده خود برای مراقبت با کیفیت بالا می‌کنند و شواهدی مبنی بر بهبود نتایج، تجربه و هزینه‌های کمتر درخواست می‌کنند.

کلسی گفت: «کارفرمایان فعالیت‌های (درخواست پیشنهاد) را در سال(های) آتی افزایش خواهند داد، زیرا مشارکت‌ها را ارزیابی می‌کنند و از شرکای موجود برای بهبود قیمت‌گذاری، گزارش‌دهی و پاسخگویی استفاده می‌کنند. آن‌ها همچنین برنامه‌های بهداشتی جدید و شرکای PBM را که انعطاف‌پذیرتر هستند و ممکن است مدل‌های شبکه جایگزین و شفافیت بیشتر قیمت و کیفیت را ارائه دهند، بررسی خواهند کرد مدیریت بیماری و دستیابی به کیفیت ارائه دهنده.»

نظرسنجی اتحاد ملی ائتلاف خریداران مراقبت های بهداشتی نیز نشان داد که کارفرمایان از سیستم های مدیریت عملکرد خود ناراضی هستند: 52 درصد به فکر تغییر سیستم مدیریت عملکرد خود در یک تا سه سال آینده هستند. به گفته گریمینگر، شرکت‌های مدیریت دارو از «روش‌های تجاری مبهم» استفاده می‌کنند که به آنها اجازه می‌دهد بدون تأیید کارفرما، وضعیت دارو را از عمومی به تخصصی به برند تغییر دهند. او اعلام کرد که سه PBM بزرگ – CVS Caremark، Express Scripts، و Optum Rx – همگی دارای داروخانه‌های تخصصی، داروخانه‌های خرده‌فروشی و سفارش پستی خود هستند، و داروها را به صورت استراتژیک برای به حداکثر رساندن درآمد برای زنجیره‌های داروخانه داخلی خود قیمت‌گذاری می‌کنند.

لارسون از گروه حمایت از سلامت Midwest Business Group همچنین خاطرنشان کرد که کارفرمایان نباید تنها به کارگزاران و مشاوران خود برای راهنمایی متکی باشند. کارفرمایان واقعاً متخصص مراقبت های بهداشتی نیستند آنها اغلب به واسطه ها و مشاوران متکی هستند. کارشناسان قبلاً به MedCity News گفتند، گاهی اوقات PBM ها و مدیران شخص ثالث به مشاوران و کارگزاران مشوق های مالی ارائه می دهند تا کارفرمایان را به سمت خودشان هدایت کنند.

کارفرمایان علاوه بر بررسی روابط خود با PBM و درخواست تغییرات، به دنبال درک بهتر هزینه های مراقبت های بهداشتی خود هستند. بسیاری از کارفرمایان معتقدند که گرفتن … دسترسی به داده های ادعاهای پزشکی آنها می تواند تضمین کند که آنها مسئولیت های امانتداری خود را برای دریافت بهترین مزایای سلامتی با بهترین هزینه انجام می دهند. به گفته لارسون، برخی به طرح شکایت علیه شرکت های بیمه خود متوسل شده اند و ادعا می کنند که دسترسی کامل به داده های خود را فراهم نمی کنند. این شامل پرونده Kraft Heinz/Aetna می شود که موضوع داوری بود. WW Grainger همچنین در ماه می از Aetna به دلیل عدم دسترسی به داده ها شکایت کرد.

Greminger این را تکرار کرد و خاطرنشان کرد که کارفرمایان “باید روی مسئولیت امانتداری خود تمرکز کنند و در مذاکره با طرح ها و بیمارستان ها به شدت بازی کنند، شبکه های محدودتری را متمرکز بر هزینه و ارزش ایجاد کنند و تضاد منافع در قراردادها را حذف کنند.”

طبق Ehrke WTW، استراتژی های کارفرمایان به میزان ریسکی که می خواهند حفظ کنند بستگی دارد. برخی از کارفرمایان ممکن است ترتیبات بازپرداخت بهداشتی پوشش فردی را در نظر بگیرند، که در آن به کارکنان کمک هزینه ماهانه معاف از مالیات برای خرید خدمات مراقبت های بهداشتی برای نیازهای خود می دهند. دیگران ممکن است به طراحی طرح و تقسیم هزینه نگاه کنند.

ما واقعاً از سال 2011 پس از تصویب اوباماکر به طراحی طرح و تقسیم هزینه نگاه نکرده‌ایم، زمان آن رسیده است که واقعاً به آن چیزها نگاه کنیم و بگوییم، آیا استراتژی قبلی من هنوز منطقی است؟» آیا من مشکل مقرون به صرفه بودن را حل می‌کنم. یک طرح بهداشتی برای حقوق بگیران آیا آنها بیش از حد بیمه هستند یا کمتر؟

گرمینگر گفت، با این حال، در نهایت پرداختن به هزینه‌ها «نیازمند اصلاحات در سیاست عمومی در سطوح ایالتی و فدرال است تا رقابت بازار، شفافیت، قیمت‌گذاری منصفانه و مقرون به صرفه بودن را پیش ببرد». این موارد شامل ممنوعیت مفاد قراردادهای ضدرقابتی بین بیمارستان‌ها و طرح‌های بهداشتی، الزام طرح‌های بهداشتی به ارائه افشای کامل اطلاعات ادعاها به کارفرمایان «بدون محدودیت یا هزینه‌های اضافی» و شفافیت بیشتر قیمت برای مدیریت عملکرد عمومی است.

با این حال، تنها زمان نشان می دهد که آیا این استراتژی ها و اصلاحات سیاست برای کاهش هزینه های پزشکی آتی کافی خواهند بود یا خیر.

عکس: santima.studio، گتی ایماژ